Week van de Pleegzorg
Het aantal kinderen op de wachtlijst voor een passend pleeggezin groeit, ook in onze gemeente. Om de drempel te verlagen vertellen pleegouders over hun ervaring in de Week van de Pleegzorg (6 tot en met 13 november). Mensen met een groot hart, zoals Erik (47) en Inge (43) uit Steenwijkerland, die een liefdevol thuis bieden aan pleegzoon Sam (3)*. ‘Het is niet altijd rozengeur en maneschijn, een kind opvoeden dat al een rugzakje heeft. Maar het geeft zoveel voldoening.’
“Wanneer is Sam nou écht van jullie?” vragen mensen haar soms. Inge lacht: ‘Nou, nooit.’ Pleegzorg wordt nog wel eens verward met adoptie, maar is altijd tijdelijk. Al kan dat in goed overleg ook jaren duren. ‘Je helpt een kind in een bepaalde fase van het leven, waarin de ouders het zelf niet kunnen.’
Niet over één nacht ijs
Pleegouder worden, dat doe je niet zomaar even. Ook Erik en Inge gingen niet over één nacht ijs. ‘We waren al een samengesteld gezin. Toen onze eigen kinderen zelfstandiger werden hadden we letterlijk ruimte en tijd over,’ vertelt Inge. Haar partner knikt: ‘Als pleegouder moet je een hele papierwinkel door voor screening. Wat ik heel logisch vind hoor! Men wil álles van je weten.’ Toen vaststond dat Erik en Inge “van onbesproken gedrag” waren, volgde de STAP-training: Samenwerking Teamgeest Aspirant Pleegouders. ‘Je wórdt ook echt pleegouder in stappen,’ zegt Inge. ‘Gedragsdeskundigen en pleegouders met veel ervaring bereiden je voor aan de hand van thema’s. Hoe ga je om met trauma’s op gebied van seksueel ontspoord gedrag of geweld in de thuissituatie, hoe is de omgang met de ouders, wat als je puberpleegkind steelt? Er komt veel op je af.’
Baby met een trauma
Vier jaar verder zit Sam lekker knus in z’n pyjamaatje en speelt met zijn autootjes, zoals elke gewone peuter. ‘Wij waren al pleegouders toen hij nog in het ziekenhuis lag,’ zegt Inge. ‘Tijdens de zwangerschap was er al zoveel stress en agressie in huis dat hij veel liefde en veiligheid heeft gemist en geboren is met een trauma.’ Erik aait de knul over z’n bol. Sam is hem “papa” gaan noemen. ‘Dat doen onze eigen kinderen in huis ook, dus voor hem is het vanzelfsprekend. We hebben dat wel eerst overlegd.’ Het contact met de ouders vindt geregeld en op neutraal terrein plaats, altijd in bijzijn van een pleegzorgbegeleidster van Trias Jeugdhulp. ‘Zij is ons vaste aanspreekpunt.’ Erik zegt: ‘Sams moeder blijft ook onderdeel van zijn leven, dus als pleegouder krijg je de ouders erbij.’
Blijf bewust van je rol
‘Wij zijn het pleegzorgavontuur als gezin aangegaan,’ vertellen Erik en Inge. ‘Zorg voor een netwerk waar je op terug kunt vallen,’ tippen ze. ‘En blijf je bewust van je rol. Het is een heerlijk mannetje dat we samen normen en waarden mogen meegeven. Sam is aan ons gehecht en natuurlijk voelt hij voor ons “eigen”, maar we realiseren ons goed dat het niet ons kind is.’ In het begin had Inge zich de pleegzorg romantischer voorgesteld, bekent ze. ‘Ik dacht: wij stellen ons hart en huis open voor een schattig kindje en daar is iedereen blij mee. Maar de realiteit is dat het geen standaard kind is uit een harmonieus gezin, dat het al veel heeft meegemaakt en het voor de ouders soms pijnlijk is.’ Erik knikt: ‘Het is óók een enorme verantwoording. Wij kunnen – en zúllen – Sam nooit laten vallen.’ Ze besluiten volmondig: ‘Het is de moeite waard! Een extra zingeving in ons leven. Dus als je het kunt, doe het dan, ook al zul je hobbels tegenkomen onderweg.’
Pleegzorg: maatwerk
Er zijn vele vormen van pleegzorg mogelijk. Van crisisopvang tot een voltijd tweede thuis, maar ook deeltijd pleegzorg; dan komt een kind bijvoorbeeld in de weekends of vakanties logeren. Er wordt rekening gehouden met voorkeuren voor leeftijd, geslacht of afkomst om een zo goed mogelijke match te maken tussen pleegkind en -gezin. Alle pleegouders ontvangen een maandelijkse vergoeding voor gemaakte onkosten, de hoogte hangt af van de leeftijd van het kind. Inge: ‘Het zou prettig zijn als de gemeente zou bijdragen aan kinderopvang, en een potje heeft waar we op terug kunnen vallen als Sam straks een fiets of laptop nodig heeft.’ Voor meer info: www.pleegzorg.nl.
* Erik, Inge en Sam zijn niet de echte namen. Het gaat hier om een geheime plaatsing vanwege de veiligheid van het kind.
Foto: Wilbert Bijzitter
Trijn Jongman: ‘Pleegouders maken dagelijks verschil in het leven van een kind door een warm thuis te bieden. Een vertrouwde en veilige plek waar een kind terecht kan als het thuis even niet meer gaat. Zo’n plek is ongelooflijk waardevol. Als gemeente hebben we veel waardering voor de onmisbare inzet van pleegouders. De Week van de Pleegzorg is een moment om daar extra aandacht aan te besteden. Op www.pleegzorg.nl staat veel informatie, ook voor wie interesse heeft om pleegouder te worden.’
Tekst: Jolanda de Kruyf.